
O mnie
Julia W. Kaminska
(pseudonim artystyczny)
Zdjęcie, które widzisz, zostało wygenerowane przez sztuczną inteligencję – ale to ja nadałam mu duszę, opisując to, co czuję.
Kim jest Julia?
Duszą, która żyje, by pisać.
Każde słowo jest dla niej jak oddech – dlatego jej wiersze bywają trudne, ciężkie, przesiąknięte emocją, bólem i chwilami radości splątanej z łzami.
Czy mają klasyczny rytm, strukturę, technikę?
Nie. I nie muszą.
Bo poezja nie powstaje z ciała, lecz przez ciało – które jest jedynie naczyniem dla duszy.
Nie piszę, by przypodobać się krytykom.
Piszę dla tych, którzy czytają sercem, nie oczami.
Nie nazywam siebie poetką.
Jestem kimś, kto poprzez słowa pozwala swojej duszy istnieć – w ciszy, w mroku, w świetle.
Kiedyś ktoś powiedział:
„To nie blog, to kronika duszy.”
I chyba miał rację.
Bo każde słowo tutaj to oddech.
Świadectwo istnienia duszy, która nadal szuka swojego drugiego oddechu.
Reszta…
Reszta zawarta jest w treści.
Wystarczy ją poczuć.
Be First to Comment